Puka op de boerderiie

In Coyron, ja daar wordt schapenkaas gemaakt. Van het friese melkschaap. Met meer dan 50 stuks hebben mijn vader en zijn vrouw daar hun handen vol aan. Gelukkig hebben ze hulp van Loulou een zeer enthousiaste bordercollie die de kudde in de gaten houdt. Ook is er de oude Bello, een pyreneese berghond, die dag en nacht bij de kudde is. Zou Puka ook lid van de schapenclan worden? Nou, die schapen, die vond ze maar een beetje griezelig. Maar toen Loulou haar liet zien, dat het eigenlijk gewoon lieftallige bolletjes wol zijn, zag ook Puka de lol wel in van al die pluizige beestjes. Meeheeh!

Puka was vanaf de eerste dag al dikke vrienden met Loulou. Ze hebben heel veel gespeeld en Loulou heeft Puka de kunst van het kattenkijken toegebracht. Luid piepend om de kat heenspringen ook al zit hij meters hoog, net zolang tot dat de baas roept. Dit grapje doet ze nu hier thuis ook weer. Op t balkon dan...

Ook de varkens en de ezels werden met luid geblaf onthaald. De varkens keken niet op of om, rolden nog eens door de modder, en gingen weer liggen.
Puka heeft af en toe de wandelingen en rondom op het erf los doorgebracht en bleef netjes in de buurt. Ze kwam zelfs achter de baas aanrennen toen die even besloot alleen een loopje te doen.
"Baas, ik wil mee, dat snap je toch zeker wel? En ja hebt toch wel ergsn gelezen dat een hekje van één meter hoog, mij, een podenco ibicenco van het grote soort, niet tegenhoud?"

Met zeer hoge snelheden werd er dus door de wei geploegd. Zo, na al die tijd eindelijk eens de benen strekken. Lekker baas!
Dat was voor herhaling vatbaar.
Puka met Coen in het huisje.