Het was ruim twee uur rennen, spelen en graven, daarna vond Puka de uitgang naar de duinen en verdween volledig uit zicht. Baas één erachter aan, Baas twee bleef achter met een hartverzakking. Toen dat wel erg lang duurde ik er ook maar achteraan. Ze was een heel eind de duinen in gerend en kwam doodleuk na lange tijd weer aangewandeld nadat ze ons gezien had. Daarna is ze fijn en knus weer aangelijnd.
Gelukkig dat ze toch weer terug kwam. Knap dat je het durfde.....ze zijn ook zo snel afgeleid en ook zo een eind weggerend! Mooie foto's.
BeantwoordenVerwijderenWil wel een foto van Sookie mailen naar je, hoor graag naar welk adres ik dat kan DOEN,
Groetjes Jolanda
Hi Jolanda,
BeantwoordenVerwijderenJa het was echt schrikken hoor! Het gaat veel beter wanneer ze met een groepje zijn. dan hebben ze meer afleiding van elkaar.
Ik had je een reactie terug gemaild maar ik denk dat dat helemaal niet is aangekomen...
Je kunt me mailen op: karinvanderscheer@gmail.com
Ik ben heel benieuwd!
Groetjes, Karin