Weekendje achterhoek

De Sint was vroeg dit jaar

Puka heeft van een te vroege sint een nieuw kussen gekregen. Zo groot, daar passen wel 2 podenco's op. Of één podenco en één baas. Zo zijn er nu twee plekken favoriet in huis.

Het oude kussen is verhuisd naar de 'kleine kamer'. De nieuwe in de woonkamer.
Meestal betekend iets nieuws in onze kleine woning; iets eruit. Maar deze keer mocht het oude kussen blijven.

Filmpuka

Goh, wat geeft u hem te eten?

Bijna wekelijks moeten we wel weer eens uitleggen hoe onze hond zo mager komt. Of wat dat voor gekke hond is.
"Goh, wat krijgt hij te eten?" kon ik weer aan mijn lijst gestelde vragen toevoegen. Promt antwoordde ik ook nog; "nou, hills science plan" maar waarom mezelf steeds 'verdedigen'. Terwijl ik zelf weet dat mijn hond alweer bijna 2 kilo is aangekomen.
Dat we een publiekstrekker blijven met zon mooie aparte en zeldzame hond, ok, en het is goedbedoeld...maar argh!
Mijn hond eet! Goed! Veel! Graag!

Even een voorbeeld: Puka 1 dag na aankomst vanuit Spanje:


En nu:

Abnormally attracted to Puka (and Tori)

Hoewel dit een post is voor mijn Puka, moet ik toch ook even mijn andere grote liefde een ode brengen. Mijn eigen piano natuurlijk, maar ook: Jawel; Tori Amos.

De Abnormally attracted to sin tour is al weer een tijdje bezig; en donderdag was het de beurt aan Amsterdam. Ondanks veel pijn (ik ben door mijn rug gegaan dus moet veel liggen en iedere dag naar de fysio) op naar de HMH. Voor alweer mijn 8e Tori concert in vele jaren. Tori was weer fantastisch, iedere seconde genieten van dit kleine vrouwtje met haar grote piano.
Ik had te veel pijn om na t concert nog naar de meet en greet te gaan (waarvan ik niet wist of die er wel was) maar dan nog maar even een foto van de laatste meet en greet; in de desmet studio! Karin en Tori!

Highlight: Talulah! Eindelijk... na al die jaren.
Op naar Antwerpen voor de 2e show.
Tori bedankt!

Puka op de boerderiie

In Coyron, ja daar wordt schapenkaas gemaakt. Van het friese melkschaap. Met meer dan 50 stuks hebben mijn vader en zijn vrouw daar hun handen vol aan. Gelukkig hebben ze hulp van Loulou een zeer enthousiaste bordercollie die de kudde in de gaten houdt. Ook is er de oude Bello, een pyreneese berghond, die dag en nacht bij de kudde is. Zou Puka ook lid van de schapenclan worden? Nou, die schapen, die vond ze maar een beetje griezelig. Maar toen Loulou haar liet zien, dat het eigenlijk gewoon lieftallige bolletjes wol zijn, zag ook Puka de lol wel in van al die pluizige beestjes. Meeheeh!

Puka was vanaf de eerste dag al dikke vrienden met Loulou. Ze hebben heel veel gespeeld en Loulou heeft Puka de kunst van het kattenkijken toegebracht. Luid piepend om de kat heenspringen ook al zit hij meters hoog, net zolang tot dat de baas roept. Dit grapje doet ze nu hier thuis ook weer. Op t balkon dan...

Ook de varkens en de ezels werden met luid geblaf onthaald. De varkens keken niet op of om, rolden nog eens door de modder, en gingen weer liggen.
Puka heeft af en toe de wandelingen en rondom op het erf los doorgebracht en bleef netjes in de buurt. Ze kwam zelfs achter de baas aanrennen toen die even besloot alleen een loopje te doen.
"Baas, ik wil mee, dat snap je toch zeker wel? En ja hebt toch wel ergsn gelezen dat een hekje van één meter hoog, mij, een podenco ibicenco van het grote soort, niet tegenhoud?"

Met zeer hoge snelheden werd er dus door de wei geploegd. Zo, na al die tijd eindelijk eens de benen strekken. Lekker baas!
Dat was voor herhaling vatbaar.
Puka met Coen in het huisje.

Jungle JuraPuka

Diep in de franse jura is een nieuw dier ontdekt. Men denkt dat het hier gaat om de soort podencus ibicencus.

Bonjour a la France!

We gaan we een weekje naar de Franse Jura, op familiebezoek.
Puka's eerste vakantie!
Hopelijk vind ze het leuk, en maakt ze vriendjes met bordercollie Loulou en Berghond Bello. (die voor de verandering echt groter is dan Puka)
Dit is Loulou als pup.

Ook gaat ze kennismaken met schapen, varkens, kippen, katten en meer beestjes.
Slapen in een heuze blokhut, en ow die heerlijke franse keuken.
We verheugen ons op heerlijke wandelingen aan lange lijnen (waarbij stevige tuigjes aanmoeten met betrekking tot aanwezige konijnen).
Alors! a bientot mon amis!

Noordhollands Duinreservaat

Na een half uurtje treinen van A'dam Amstel zit je zo in Castricum. Er huist daar een prachtig uitgestrekt gebied, waar je echt kan verdwalen. Gewapend met een routeboekje, rugzak vol plunje, hondenbrokken en drinkbakje voor Puka gingen wij op pad. Weldra maakten wij een heerlijke wandeling. Helaas verdwaalden we, en duurde de wandeling 1,5 uur langer dan gepland.

Iets teveel van het goede. Na ruim 4 uur gelopen te hebben ploften we gedrieën neer op diverse plekken in huis. Puka nam niet eens meer de moeite om haar kussen te beroeren, ze plofte gewoon neer op de grond. Ook haar grens was bereikt. 'Ik mag dan graag bewegen, dit gaat mij zelfs te ver baas'.
Ze is weer fijn uitgerust en kan volgende week kan ze haar hart ophalen in Frankrijk!